NBegin negen op de tien Amerikanen geloven sterk in de algehele waarde van vaccins voor kinderen. Als weerspiegeling van de waarde die gemeenschappen aan hen hechten, eist elke staat en het District of Columbia dat kinderen zich laten vaccineren tegen bepaalde ziekten voordat ze naar school gaan, waaronder mazelen, bof, polio, tetanus, kinkhoest en waterpokken.
Ondanks verontrustende verhalen over uitbraken van eerder uitgeroeide ziekten zoals de mazelen, zijn de meeste scholen vrij van ziekten die door vaccinatie kunnen worden voorkomen. Dit komt juist omdat de vaccinatievereisten ervoor zorgen dat het immuunsysteem van vrijwel elk kind voorbereid is om deze ziekten te herkennen en er weerstand aan te bieden.
Om deze dingen waar te laten blijven, moeten mensen die pleiten voor de volksgezondheid – boodschappers van de volksgezondheid, immunisatiecoalities, beleidsvoorstanders en anderen – belangrijk, urgent communicatiewerk doen. Nu er meerdere legislatuurperiodes zijn geweest van ongekende pogingen om de vaccinbescherming op scholen terug te draaien, en er een nationaal verkiezingsseizoen op komst is, kunnen volksgezondheidsbevorderaars het zich niet veroorloven zich stil te houden in de hoop een gepolitiseerde kwestie te vermijden.
Ze kunnen het zich ook niet veroorloven om zich te wenden tot strategieën die in een andere tijd zijn ontwikkeld, zoals standaardtaal waarin wordt beweerd dat vaccins veilig en effectief zijn. Zonder bijgewerkte, innovatieve benaderingen om het publieke gesprek over vaccinaties voor kinderen en adolescenten terug te winnen en te herkaderen, bestaat er een reëel risico dat meer kinderen in de VS geen toegang zullen hebben tot sterk geïmmuniseerde leerruimtes dan ooit tevoren sinds de eerste regering-Bush.
De verhalen die nu op het openbare plein circuleren, zijn generale repetities voor het vaccinbeleid dat de samenleving zal onderschrijven. Op dit moment is het toneel gevuld met angst en desinformatie. De leidende onafhankelijke kandidaat voor het presidentschap is juist bekend vanwege de aanhang die hij heeft opgebouwd door verkeerde informatie over de veiligheid van vaccins te verspreiden en twijfel daarover te zaaien. De vermoedelijke Republikeinse kandidaat heeft vage maar herhaalde dreigementen geuit om de financiering van openbare scholen te ontzeggen die vaccinatie vereisen om toegang te krijgen tot de school. Het valt nog te bezien of vaccins een belangrijk campagnethema zullen worden in de cyclus van 2024, maar het is zeker mogelijk.
Het is echter vrijwel onmogelijk dat de goed georganiseerde groepen die aandringen op ‘medische vrijheid’ door de vaccinatievereisten te verzwakken, het zullen opgeven en verdwijnen, vooral op een moment dat hun beweging momentum krijgt: in 2022-2023 zijn de vaccinvrijstellingen in 41 landen toegenomen. staten.
Het is riskant voor mensen die in de volksgezondheid geloven om zich neer te leggen bij deze realiteit als een ‘nieuw normaal’. In plaats daarvan moeten voorstanders van immunisatie hiermee rekening houden bij het stellen van communicatieprioriteiten. Nu suggesties om vaccinbescherming te verzwakken in het nieuws, tijdens de campagne en in onze gemeenschappen, is het essentieel om deze zo snel mogelijk en zoveel mogelijk te compenseren met op de gezondheid gerichte, wetenschappelijk gefundeerde ideeën. Door de schijnwerpers af te staan aan vaccinontkenners, hoort het publiek alleen hun teksten, die leugens zijn.
De manier waarop ideeën op het publieke toneel worden gepresenteerd, is enorm belangrijk. In een reeks communicatiestudies, uitgevoerd in samenwerking met de American Academy of Pediatrics, ontdekten onderzoekers van het FrameWorks Institute, waar ik werk, dat veel van de manieren waarop immunisatiecoalities, volksgezondheidsafdelingen en individuele pro-vaccincommentatoren over vaccinatie spreken, weinig effect – of het tegenovergestelde effect – van wat ze bedoelen. Het starten van een opiniestuk door te treuren over een daling van de vaccinatiegraad of het vertrouwen in vaccins kan bijvoorbeeld de onjuiste aannames versterken dat vaccinrisico’s de beslissingen van de meeste mensen bepalen, terwijl dit in feite een minderheidsbelang is.
Door het verhaal te vertellen over een afnemende acceptatie of toenemende aarzeling wordt het idee genormaliseerd dat mensen zich zorgen maken over – of zelfs vermijden – vaccins. De verhalen die voorstanders van vaccins worden aangemoedigd te vertellen – zoals het kaderen van de kwestie in termen van het ‘nieuwswaardige’ probleem van het vermijden of afkeuren van vaccins – zijn misschien niet de verhalen die we nodig hebben.
Eén manier om een nieuw verhaal te vertellen is door nieuwe metaforen te gebruiken. Metaforen zijn krachtig. FrameWorks-onderzoekers ontdekten zelfs dat metaforen de steun van mensen voor krachtige immunisatieprogramma’s konden vergroten of verkleinen.
Veelgebruikte militaire taal waarin vaccins worden vergeleken met wapens in de strijd tegen virussen, zorgt ervoor dat mensen nadenken over persoonlijke risico’s, maar niet over publieke voordelen. Een andere vergelijking – dat vaccins het immuunsysteem helpen verbeteren zoals reguliere software-updates ervoor zorgen dat digitale apparaten beter werken – zette mensen er daarentegen toe aan om na te denken over hoe virussen zich door computernetwerken en, bij uitbreiding, door hun gemeenschappen verplaatsen. In een landelijk enquête-experiment ontdekten we dat de software-update-metafoor het gevoel van ouders over de collectieve voordelen van kindervaccinatie met 8% deed toenemen, en het gevoel van collectieve verantwoordelijkheid van ouders voor kindervaccinatie met 4%, beide significante resultaten voor dit soort onderzoek.
Een andere manier om een nieuw verhaal te vertellen is door het basiskader van vaccinatie te vernieuwen en te laten zien waarom dit ertoe doet. Jarenlang hebben voorstanders van de volksgezondheid vertrouwd op de boodschap dat ‘vaccins voor kinderen veilig en effectief zijn’, een stilzwijgende reactie op grondig weerlegde beweringen dat vaccins een verborgen oorzaak zijn van slecht begrepen aandoeningen zoals autisme of wiegendood. De impuls om ouders gerust te stellen is logisch en heeft een plaats in het totale repertoire aan boodschappen. Maar ons onderzoek suggereert dat dit niet het krachtigste openingsargument is voor vaccinatie van kinderen, en evenmin is het een oudergerichte herinnering dat vaccins hun kinderen beschermen tegen vermijdbare ziekten.
Hoewel deze beide boodschappen bedoeld zijn om het gevoel van risico bij ouders te verminderen, herinnert het aankaarten van het onderwerp risico mensen eraan om erover na te denken, en dat het denken snel verandert in zorgen over bijwerkingen of bijwerkingen. Uit ons onderzoek bleek dat een andere invalshoek – het vergroten van de erkenning van beloningen door ouders – effectiever was. Het is belangrijk dat voorstanders van vaccins gaan praten over routinematige immunisaties als platform voor een gezonde ontwikkeling en welzijn van kinderen. Deze herformulering herinnert mensen er simpelweg aan dat wanneer het immuunsysteem van kinderen is toegerust om besmettelijke ziekten te herkennen en te weerstaan, ze zich kunnen blijven concentreren op groeien, spelen en leren.
Effectieve communicatie zal een essentieel onderdeel zijn van het herstel van het wijdverbreide vertrouwen in de volksgezondheid, dat werd uitgehold door sociaal en politiek commentaar rond de maatregelen en mandaten van Covid-19. Net zoals een fysieke structuur een zorgvuldig geconstrueerd frame nodig heeft om stevig te staan, moeten pogingen om het vertrouwen te herstellen gepaard gaan met beproefde, effectieve manieren om kwesties als vaccinatie in kaart te brengen.
Omdat cultuurbrede denkwijzen snel kunnen veranderen in perioden van sociale onrust, bevinden de VS zich nu op een moment waarop er niet alleen een kans, maar ook een verplichting is om het publieke gesprek over vaccins terug te winnen. Volksgezondheidsinstanties, gezondheidszorgsystemen en belangenorganisaties moeten samenwerken, met gebruikmaking van het beste beschikbare bewijsmateriaal, bij het opnieuw opbouwen van het publieke inzicht in de manier waarop vaccins het menselijke immuunsysteem verbeteren en bij het creëren van gezondere, meer betrokken scholen en gemeenschappen.
Julie Sweetland, Ph.D., is senior adviseur bij het FrameWorks Institute.
